Çocuklar ve gençler kuşkusuz toplumların geleceğinin en önemli unsurları, ve onların gelişimi aynı paralel de toplumların, halkların gelişimi anlamına geliyor. İnsanoğlunun doğal rekabetçi yapısı sayesinde de, aileler çocuklarına daha güzel hayatlar yaşamaları için daha fazla harcama (yatırımlar) yapıyorlar. İstanbul Serbest Muhasebeci Mali Müşavirler Odası'nın geçtiğimiz gün yayınladığı rapora göre de, aileler çocukları için gerçek anlamda yemiyor, yediriyor, içmiyor, içiriyor ve geleceklerini daha iyi inşa etmeleri için hem maddi hem manevi ellerinden geleni esirgemiyorlar.
Gelelim raporun detayına, doğum, bakım, sağlık, giyim, ulaştırma ve gıda giderleri dahil olmak üzere, aileler çocuklarına beşikten, üniversiteye dek 80 bin lira ile 1 milyon liranın üzerinde ki geniş bir yelpazede para harcıyorlar. Dar gelirli aileler (asgari ücret ile geçinen), çocuklarına yaklaşık olarak bahsedilen 22-23 yıllık süreç de, en az 80 bin lira harcıyor. Çocuklarını özel okullara gönderen aileler de ise, çocuklara harcanan para oldukça yüksek.
Raporda, dar gelirli karı kocanın asgari ücretle çalıştığı bir ailenin aylık geliri bin 500, orta gelirli ailenin 4 bin, zengin aileninki ise 8 bin lira olarak baz alınmış. Raporda her yıl için yüzde 5 enflasyon farkı da gözetilirken her ailenin bir çocuğu olduğu var sayıldı. Dar gelirli grupta, çocuğunu tüm eğitim hayatı boyunca devlet kurumlarına gönderen, ve giderleri asgari düzeyde tutan ailelerde yapılan masraf 80 bin lira seviyelerinde oluyor.
İkinci grupta yer alan ortalama 4 bin TL geliri olan aileler ise, çocuklarına 559 bin TL harcıyor. Üst grupta ise bu rakam 1 milyon TL'ye yaklaşıyor. Bu iki grupta eğitimin sürekli olarak özel okullarda alındığı varsayıldığı için, bu iki ailede giderlerin en büyük kalemini özel okul ücretleri alıyor. Dar gelirli ailelerde ise, en büyük gider kalemi gıda olarak göze çarpıyor.
İSMMMO verilerine göre Türkiye'de 17 milyon 235 bin öğrenci bulunuyor, ve bunlardan 613 bini özel okullarda eğitim görüyor. 17 milyondan fazla öğrenciye yapılan masraflar toplamda milyarlarca liraya çıkıyor. Fakat ülke olarak hala bu paraların geri dönüşünü sorgulayacak düzeye gelemedik. Çocuğa yapılan masrafın, eğitimine harcanan paranın ülkemizde yatırım olarak görülmemesi mutlaka en büyük mental eksiklik. Duygusal olarak düşünüldüğünde tabii ki, bu söylediklerimiz çok anlamsız olacaktır ancak yine de ülke olarak eğitime ailelerce yapılan yatırımları sorgulamamız gerekiyor. Yatırılan bunca paranın karşılığında elimizde olan insan gücümüzü kıyaslamalı ve gerekli önlemleri almalıyız.