Pandeminin tam ortasında her şeyi bir kenara bırakıp ve bütün riskleri alıp eşi 2 çocuğu ile birlikte Dubai’ye yerleşen
SAS Orta ve Doğu Avrupa, Rusya, Orta Doğu v Afrika Bölgesi Direktörü Nurcan Bıçakçı Arcan, yad ellerdeki ilk haftasında ufak tefek zorluklar yaşasa da çocuklarının mutluluğu ile bütün bunları unutmuş. Dilerseniz Nurcan Bıçakçı Arcan’ın macerasını kendi kaleminden okuyalım.
‘‘Pandeminin ortasında 1 çocuk, 1 bebekle ülke mi değiştirilir?’’ Şu ilk cümleyi kaç kişiden duyduğumu inanın bilmiyorum... Ama neden olmasın? Özellikle çocuklarım için duyduğum gelecek kaygısı, pandeminin sıkışmışlığı, bi’ değişikliğe duyulan ihtiyaç gibi saydığım bütün bu özellikler bir araya gelirse ve üstüne bir de çalıştığın şirket Dubai’de güzel bir pozisyon imkânı sunarsa neden olmasın? Zaten pandemi bize ‘Hiç olur mu canım?’ ların ne kadar hayatın gerçeğinden uzak olduğunu, ‘zinhar olmaz’ denenlerin gerçek olduğunu ve diğer pek çok şeyin yanında olmayacakmış gibi gelen değişikliklere adapte olmak zorunda kalacağımızı öğretmedi mi?
Zihnimde bütün bu sorularla yola koyulduk... 31 Aralık 2020’de Dubai’ye geldik ve yeni yıla tam anlamıyla bir değişiklikle başladık. Yılbaşı gecesi saat 12’de havai fişek gösterisi sırasında eşimle göz göze gelip gülümsediğimizi hatırlıyorum birbirimize. Yepyeni bi’ hayatın ilk sesleriydi bunlar ve hepimize çok iyi gelecekti. Konfor alanımızı terketmiş, en sevdiklerimizi geride bırakmıştık ama kaygı, endişe yerine garip bi mutluluk vardı içimizde. Sanırım çok yorgunduk ve biraz nefes almaya ihtiyacımız vardı.
Genel olarak bizim için çok iyi olacağına inansam da içimdeki en büyük korkunun 10 yaşındaki oğlumuz Ege’nin adaptasyon süreci olduğunu itiraf etmem lazım. Dubai’deki sadece 4. günümüzde, Ege’yi okuldaki ilk gününe bırakırkenki yürek çarpıntım, gerçekten tarifsizdi. Bütün gün içim içime sığmadı ama sonra Ege’yi almaya gittik ve yüzündeki o kocaman gülümseme... İşte o an... Dedim ki, yepyeni ve çok güzel bi’ hayat başlıyor bizim için. Yeni evimiz, yeni arkadaşlarımız, yeni alışkanlıklarımız... 200’den fazla farklı milletten insanı kucaklamış bu ülke, bize de kucağını açmıştı artık. Ufak çuvallamalar olmadı değil. Farkında olmadan bir günde 4 kez paralı yoldan geçişimiz sonrası kiralık araba faturasına gelen ne olduğunu bilmediğimiz paralar gibi. Ancak zamanla hepsi öğreniliyor elbette. Yeter ki o ‘ilk hafta’yı atlatın.